Fatih
Sultan Mehmet Han çocukken çok yaramaz bir öğrenciydi. Ders esnasında yaptığı
şımarıklıklarla Hocası Akşemseddin’i çileden çıkarırdı. Hocası kendisine
kızdığı zaman hemen “Ben Padişahın oğluyum bana bir şey yapamazsın” deyip
tehdit ediyordu. Padişaha şikâyet etmeyi edepsizlik sayan Akşemseddin, durumu
II. Murat’a anlatamıyordu. Ancak gün geldi artık küçük Mehmet’in yaptığı
yaramazlıklar çekilmez hale geldi. Bunun üzerine destur dileyip II. Murat’ın
huzuruna çıktı.
“Padişahım
size bir hususu arz edeceğim ancak hayâ ediyorum” deyince II. Murat
“Buyur
çekinmeden anlatabilirsin” dedi.
Bu
söz Akşemseddin’i rahatlattı ve başladı olayı anlatmaya.
“Padişahım
oğlunuz, ciğerpareniz Mehmet çok yaramaz, onun yaramazlıkları yüzünden ders
işleyemiyorum, kendisine kızdığım zamanda hemen sizinle beni tehdit ediyor”
deyince II. Murat Akşemseddin’in yanına gelerek kulağına bir şeyler fısıldadı.
II.
Murad’ın kulağına söylediği sözleri duyan Akşemseddin çok şaşırdı. Bu ne
plandı, mümkün değildi bu planı uygulamak. Akşemseddin plan konusundaki rahatsızlığını
padişaha ilettiyse de Padişah onu dinlemedi ve bu iş olacak dedi.
Ertesi
gün yine derste Mehmet yaramazlık yapıyordu. Akşemseddin’in uyarısına aynı
tehdit cevabını verdiği sırada Padişah ansızın kapıyı açıp içeri girdi. Bu olay
karşısında Akşemseddin hiddetlenerek Padişaha bağırdı ve bir tokat atarak, bu
şekilde sınıfa giremeyeceğini izin istemesi gerektiğini söyleyerek derhal
dışarı çıkmasını istedi. Padişah mahcup bir şekilde boynunu bükerek özür diledi
ve dışarı çıktı. Olaylar karşısında Fatih Sultan Mehmet’in nutku tutulmuş ne
yapacağını şaşırmıştı. Güvendiği babası tokat yemişti. Fatih Sultan Mehmet
allak bullak olmuştu.
Az
sonra kapı vuruldu ve Padişah mahçup bir şekilde içeri özür dileyerek girdi.
Plan muhteşem bir şekilde işlemişti.
O
günden sonra Fatih Sultan Mehmet asla yaramazlık yapmadı. Çünkü güvendiği
dağlara kar yağmıştı.
Eğitimin
ne olduğunu II.Murat kadar olamasa da; en azından kendi çocuğunu yanlış yollara
süreklemeyecek kadar idrak etmiş anne ve babalara ihtiyaç var. Unutmayalım, Çocuklar
şımarık doğmaz; diplomalı, maaşlı ama eğitimsiz ebeveynler tarafından
şımartılır...
Doğan
Dovancıoğlu T.C.
Herkese
açık olarak paylaşıldı - 6 Eki 2013
0 yorum: "Eğitimde Babanın Önemi"