Bana dediler
ki; Zeki Alasya’nın cenazesin’e gittik siz yoktunuz.
Neden gelmediniz? Bilmiyorlar ki ben aynı gün annemi uğurladım sonsuzluğa hem
de aynı mezarlıkta. Zeki Alasya benim kardeşim bir parçam
gibiydi nasıl böyle bir şey düşünürler… Ben oraya gelsem bile Kemal Sunal'ın cenazesindeki gibi kameralardan uzak kalmayı tercih ederdim yani
beni yine göremezdiniz..
Zeki’yi defnettikden
sonra Metin Akpınar ve Orhan Gencebay’ın neden ortadan kaybolduğunu hiç
merak ettiniz mi. ? Etmediniz, ben söyleyeyim bizim aile kabristanlığına
geldiler hem de koşa koşa. Annemi toprağa verirken oradaydılar. Definden sonra
Zeki’nin mezarına gittik kimsecikler yoktu. Peki siz oraya Zeki Alasya için mi
gittiniz yoksa gelen ünlüleri görmek için mi? Gözleriniz beni aramışsa belli ki
gelen ünlüleri görmek için gelmişsiniz. Aklıma Nejat Uygur’un son şiirindeki ilk dizeler geldi
birden:
Biliyorum
cami avlusundaki bu kalabalık bana değil
Gelen
ünlüleri görmek için
Aa
o da burda şu da burda deyip
Beni musalla taşında unutanları görüyorum
Hayatımda
ilk defa katıla katıla gülüyorum…
Çünkü
kırkım dolmadan unutulacağımı biliyorum…
.
Ziyaretiniz için teşekkürler..
0 yorum: "Hayatımda ilk defa katıla katıla gülüyorum…"